Aanbesteden 2.0
Hoe gebruik je een Programma van eisen bij een ICT aanbesteding?
Een vuistdik programma van eisen of een pragmatisch aanpak?
Recent was ik bij een klant die voor haar stichting een ICT aanbesteding moet doen. Deze markt wordt gedomineerd door 3 ICT partijen en ze wilde graag dat alle partijen zouden inschrijven. Haar programma van eisen bestond alleen uit een uitgebreid tabellenboeken van 80 pagina’s. Ze waren er een half jaar druk mee geweest en hadden veel geld uitgegeven aan een bureau dat hiervoor was ingehuurd.
Het is natuurlijk goed om te weten wat je wilt, maar hierbij ligt het risico wel dat je de lat veel te hoog legt en mogelijk weinig bedrijven inschrijven. En dat wil je niet.
Daarom stel ik voor: Aanbesteden 2.0
Deze nieuwe aanpak van aanbesteden is veel minimalistischer.
We stellen eerst de hoofdlijnen in 5-6 functionaliteitsgebieden op met 2-3 alinea’s per domein.
Een een lijstje met echte minimale eisen. Bijvoorbeeld: de koppelvlakken en de ICT infrastructuur.
Voordat de paniek toeslaat en je denkt dat het daarbij helemaal misloopt................het programma van eisen van 80 pagina’s hoef je niet weg te gooien.
Sterker nog, we gaan ze nog gebruiken! Maar dan bij het beoordelingsproces.
Door de inschrijving pragmtaischer te maken, heb je een veel hoger rendement. De leveranciers weten immers heel goed hoe de processen lopen en kunnen daarop beter inspelen met hun aanbod in plaats van een PVE af te vinken. Ze komen met hun kennis en met hun inzichten. Als je PvE te detaillistisch is, loop je dit misschien mis.